«Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εμπορική ναυτιλία είναι η βαριά βιομηχανία μαζί με τον τουρισμό και είναι και εκείνος ο τομέας της οικονομίας ο οποίος πράγματι μπορεί να μας φέρει λύσεις απέναντι σε αυτή την κρίση που περνάμε.
Όμως, η εμπορική ναυτιλία θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι είναι. Η εμπορική ναυτιλία δεν είναι οι εφοπλιστές. Η εμπορική ναυτιλία δεν μετριέται ούτε σε φουγάρα ούτε σε πόρους. Η εμπορική ναυτιλία μετριέται στη ναυτοσύνη των Ελλήνων και αν υπάρχει εμπορική ναυτιλία στην Ελλάδα είναι γιατί υπάρχουν αξιωματικοί της γέφυρας και της μηχανής, γιατί υπάρχουν Έλληνες ναυτικοί, γιατί η ναυτοσύνη είναι αυτή η οποία έχτισε την εμπορική ναυτιλία.
Έχτισε την εμπορική ναυτιλία από την εποχή των «ξύλινων τειχών» του Ηρόδοτου. Έχτισε, όμως, και την Ελλάδα μετά από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έλληνες ναυτικοί ήταν αυτοί που έγιναν Έλληνες εφοπλιστές, Έλληνες ναυτικοί ήταν εκείνοι οι οποίοι κατάφεραν και έκαναν ερήμην του κράτους την ελληνική εμπορική ναυτιλία την πρώτη δύναμη σε όλο τον κόσμο. Είμαστε περήφανοι που η Ελλάδα παραμένει η πρώτη δύναμη στην εμπορική ναυτιλία.
Όταν ανέλαβα Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής μου έδωσαν μία συμβουλή και μου είπαν «το καλύτερο που έχετε να κάνετε, κύριε Υπουργέ, είναι να μην ασχολείστε με την ναυτιλία και να αφήσετε να δουλεύει μόνη της».
Κ. ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Σε όλους το είπαν.
Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: «Σας το είπαν και εσάς;
Άρα, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αφήσουμε την εμπορική ναυτιλία να στηρίζεται στους ανθρώπους της, στους ανθρώπους της ναυτοσύνης, στους ανθρώπους που κατάφεραν να τη χτίσουν και βεβαίως με κύριο βραχίονα το Λιμενικό Σώμα.
Το Λιμενικό Σώμα δεν είναι μία αστυνομία της θάλασσας. Το Λιμενικό Σώμα δεν είναι μία ακτοφυλακή. Το Λιμενικό Σώμα είναι εκείνο το Σώμα που ίδρυσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος προκειμένου να στηρίξει την εμπορική ναυτιλία. Οι αξιωματικοί, οι υπαξιωματικοί, οι λιμενοφύλακες είναι εκείνοι που βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο προκειμένου να στηρίξουν την εμπορική μας ναυτιλία, να στηρίξουν τους Έλληνες ναυτικούς.
Έγινε έγκλημα από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όταν προσπάθησε να μετατρέψει το Λιμενικό Σώμα σε μία Διεύθυνση της Ελληνικής Αστυνομίας, ένα έγκλημα που ευτυχώς διορθώθηκε. Ακόμα, όμως, έχει ανοιχτές πληγές από αυτήν την εγκληματική ενέργεια που έκανε τότε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μία απόφαση για την οποία χαίρομαι που τώρα ως συνεταίρος της Νέας Δημοκρατίας μετανοεί, έρχεται γονυπετώς εδώ και στηρίζει αυτό το νομοσχέδιο που επαναφέρει το Λιμενικό Σώμα στην υπηρεσία της εμπορικής ναυτιλίας.
Χαίρομαι που αντιλαμβάνονται το λάθος τους, αντιλαμβάνονται το έγκλημα που έκαναν εις βάρος της εμπορικής ναυτιλίας και του Λιμενικού Σώματος όταν προσπάθησαν να το μετατρέψουν σε διεύθυνση της Ελληνικής Αστυνομίας.
Όμως για να μπορέσει η ναυτιλία να λειτουργήσει θα πρέπει να δούμε ποια είναι η αλήθεια. Η αλήθεια είναι ότι η εμπορική ναυτιλία δεν μπορεί να μπει σε ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Δεν υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση για την εμπορική ναυτιλία. Η εμπορική ναυτιλία στηρίζεται σε έναν και μόνο οργανισμό: στον IMO, στο Διεθνή Ναυτικό Οργανισμό που είχε στο τιμόνι του για δυο θητείες Έλληνα: το Θύμιο Μητρόπουλο, αξιωματικό του Λιμενικού Σώματος. Διεθνής είναι, λοιπόν, η ναυτιλία και όχι ευρωπαϊκή.
Εδώ θα έχετε να αντιμετωπίσετε, κύριε Υπουργέ, την πίεση από την Ευρωπαϊκή Ένωση υπαγωγής ουσιαστικά της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας μέσα στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Η απάντηση είναι «όχι». Η απάντηση είναι σθεναρή αντίσταση απέναντι σ’ αυτή την προσπάθεια να έχουν τον ίδιο λόγο οι Αυστριακοί, οι Γερμανοί, άναυτες χώρες, σε έναν κλάδο στον οποίο η Ελλάδα πρωταγωνιστεί βάσει όμως των διεθνών κανονισμών. Η μεγάλη σας μάχη εκεί θα είναι η πρώτη μεγάλη μάχη. Και αυτό όμως σημαίνει σεβασμό στους ναυτικούς.
Σεβασμός στους ναυτικούς σημαίνει σεβασμός και στις εργασιακές σχέσεις των ναυτικών. Δεν μπορεί με κανένα τρόπο να μπούμε σε διάλογο με την τρόικα και να ακούγονται αυτά τα απίθανα πράγματα που ακούστηκαν τα τελευταία χρόνια και δημόσια διατυπώθηκαν. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ο Έλληνας ναυτικός σαν ένας εργαζόμενος της στεριάς. Ακόμα και ο ναυτικός που εργάζεται στην ακτοπλοΐα είναι εκείνος ο εργαζόμενος που δε βλέπει τα παιδιά του παρά μόνο οκτώ ώρες, όταν θα δέσει το λιμάνι τη νύχτα στον Πειραιά, μετά από τρεις μέρες ταξίδι και το πρωί θα μπαρκάρει πάλι για να φύγει. Δεν έχει ούτε Χριστούγεννα, ούτε Πάσχα, ούτε γιορτές, ούτε σχόλες, ούτε Σάββατα, ούτε Κυριακή. Δεν μπορεί, λοιπόν, να εξισώνουμε τον ναυτικό με τον εργαζόμενο στη στεριά.
Το ίδιο ισχύει και για τους ναυτικούς μας είτε αυτοί είναι κατώτερα πληρώματα, είτε είναι αξιωματικοί της γέφυρας και της μηχανής της ποντοπόρου ναυτιλίας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Ο ναυτικός που δουλεύει σε ποντοπόρο πλοίο, σε γκαζάδικο, σε φορτηγό θα ταξιδέψει πολλές φορές και έξι και επτά και οκτώ μήνες μακριά από την οικογένειά του. Θα κινδυνεύσει στους ωκεανούς, θα αντιμετωπίσει δύσκολες καιρικές συνθήκες. Θα αντιμετωπίσει την ξενιτιά μέσα όμως στο βαπόρι, μέσα σε εκείνο το μέσο το οποίο δεν του προσφέρει πολλές φορές ούτε τη δυνατότητα της επαφής. Άρα, με το να μιλάμε για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων των ναυτικών μιλάμε ουσιαστικά για επίθεση απέναντι στο ναυτικό επάγγελμα.
Το ναυτικό επάγγελμα πρέπει να ενισχύεται και οι κύριοι άξονες της πολιτικής πρέπει να είναι οι έμπειροι της ναυτοσύνης της χώρας που είναι η ΠΝΟ και τα σωματεία της ΠΝΟ, όπως επίσης και η Ένωση των πλοιάρχων, η οποία γνωρίζει πολύ καλύτερα από τους διάφορους στεριανούς προφήτες.
Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε για να αναπτυχθεί η εμπορική ναυτιλία είναι να μεταφέρουμε στην Ελλάδα τις δραστηριότητες που υπάρχουν στο εξωτερικό. Πώς θα μεταφερθούν; Αυτή τη στιγμή οι περισσότερες πράξεις με τα πλοία ελληνικής σημαίας, είτε ελληνικής πλοιοκτησίας γίνονται στο εξωτερικό. Γίνονται είτε στο City του Λονδίνου, είτε στην Κύπρο, όπου γίνονταν οι τραπεζικές εργασίες. Θέλουμε να πούμε ότι αναπτύσσουμε την εμπορική ναυτιλία; Αν θέλετε να πετύχετε, κύριε Υπουργέ, υπάρχει ένας στόχος: Η μεταφορά όλων αυτών των δραστηριοτήτων στην πατρίδα μας.
Για να γίνει αυτό απαιτείται ειδική νομοθεσία η οποία θα έχει συνταγματική ισχύ, όπως ο νόμος 7575. Θα δημιουργηθεί ένας ιδιαίτερος χώρος εδώ στον Πειραιά όπου θα μπορέσουμε να φέρουμε το crew management, δηλαδή τη διαδικασία διαχείρισης των πληρωμάτων, να φέρουμε τη ναυτική εκπαίδευση των κατωτέρων πληρωμάτων. Πού γίνεται η ναυτική εκπαίδευση των κατώτερων πληρωμάτων των ελληνικών πλοίων αυτή τη στιγμή; Τα ξέρετε καλύτερα, αλλά πρέπει να τα μάθει και ο ελληνικός λαός. Γίνεται στις Φιλιππίνες και στην Ουρουγουάη. Γιατί να γίνεται στις Φιλιππίνες και στην Ουρουγουάη; Γιατί να μη δώσουμε τα κίνητρα εκείνα ώστε οι σχολές των κατωτέρων πληρωμάτων να γίνονται εδώ στην Ελλάδα; Δημιουργήστε ελεύθερες ζώνες».
Κ. ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Το άρθρο 19...
Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: «Αφήστε το άρθρο 19. Το άρθρο 19 τα διαλύει όλα. Φέρατε το άρθρο 19 και καταφέρατε να συνδέσετε εκείνους που πράγματι θα πρέπει να απελευθερώσουμε, δηλαδή τα σκάφη αναψυχής, μαζί με την ποντοπόρο ναυτιλία.
Είναι άλλο η ποντοπόρος ναυτιλία όπου πρέπει να υπάρχουν οι συλλογικές συμβάσεις και άλλο τα κίνητρα που μπορούμε να δώσουμε στα σκάφη αναψυχής, προκειμένου πράγματι να μπουν Έλληνες ναυτικοί και να αντικαταστήσουν τους Φιλιππινέζους που είναι στα σκάφη αναψυχής αυτή τη στιγμή. Δεν είναι το άρθρο 19 εκείνο.
Η αντιμετώπιση που σας λέω με τη δημιουργία μιας ελεύθερης ζώνης ενός ναυτιλιακού κέντρου στον Πειραιά, στο οποίο θα έχει τη δυνατότητα να μεταφερθεί το banking, να μεταφερθεί το τραπεζικό σύστημα, να γίνονται τα ναυλοσύμφωνα εδώ, να προστατεύεται και ο εφοπλισμός, αλλά και ο ναυτικός, να μπορούν να γίνονται όλες οι πράξεις μέσα από ένα ναυτιλιακό κέντρο, προϋποθέτει ειδικό νομοσχέδιο συνταγματικής ισχύος του ν. 7575, που θα μπορέσει να φέρει όλες τις δραστηριότητες στην Ελλάδα.
Είδαμε τι συνέβη στην Κύπρο. Μας έλεγε ο κύριος Πρόεδρος των Εφοπλιστών προεκλογικά: «ξέρετε, κινδυνολογούν οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ», όταν είπαμε ότι τα υπό ελληνική σημαία πλοία μπορεί να κινδυνεύσουν. Όταν ο κ. Τουρκολιάς ήταν στην Εθνική Τράπεζα και έδινε θαλασσοδάνεια στις ναυτιλιακές εταιρείες, έβαζε τα πλοία υπό ελληνική σημαία να δίνουν εμπράγματη ασφάλεια. Όλη αυτή η εμπράγματη ασφάλεια μεταφέρθηκε στο EFSF. Και ερωτώ: Είναι ή όχι υπό αγγλικό δίκαιο; Είναι ή όχι υπό τις διαδικασίες των δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου; Εκεί βρίσκεται.
Και ο κύριος Πρόεδρος των Εφοπλιστών απεδείχθη ότι ο ίδιος προσωπικά, αντί να κάνει ναυτικό έργο, πήγαινε και έκανε διάφορες μπίζνες με τραπεζίτες στην Κύπρο, συμμετείχε σε όλη αυτή την κομπίνα η οποία αποκαλύπτεται σιγά-σιγά με τα στοιχεία που έρχονται στην κυπριακή Βουλή και θα δούμε πώς παίρνονταν τα μετοχοδάνεια, δήθεν για να μείνει ένα κομμάτι για να βοηθήσει στην απόκτηση πλοίων. Αυτό, όμως, είναι ένα θέμα το οποίο καλύτερα να μην το προασπίσετε εδώ πέρα και πάρετε τη θέση του.
Γελάτε, κύριε Χρυσοχοΐδη. Έτσι είναι τα πράγματα.
Όσον αφορά λοιπόν τη ναυτιλία, σας είπαμε, προχωρήστε. Θέλετε να προχωρήσετε και να φέρετε ένα νομοσχέδιο για να ενισχύσουμε την εμπορική ναυτιλία και να φέρετε δραστηριότητες εδώ; Θα είμαστε μαζί σας. Όχι όμως με κατάργηση των δικαιωμάτων των ναυτικών, αλλά με ενίσχυση και με διάλογο με τους ναυτικούς.
Για την ακτοπλοΐα ακούω απίθανα πράγματα. Ακούω προτάσεις και έρχονται εδώ πέρα τροπολογίες για να δημιουργήσουμε, λέει, δρομολόγια ασφαλείας σε περίοδο που θα έχουμε απεργία. Ποιος δεν το θέλει αυτό; Ποια είναι τα δρομολόγια ασφαλείας; Δρομολόγιο ασφαλείας είναι να πάρουμε δέκα ψήφους από τους αγρότες στην Κρήτη, που πράγματι έχουν πρόβλημα με τα ευπαθή προϊόντα τους; Όχι. Δρομολόγιο ασφαλείας σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει ένα πλοίο το οποίο θα εξυπηρετεί κάθε νησί. Να εξυπηρετεί τη Μυτιλήνη, να εξυπηρετεί τη Χίο, τη Σάμο, την Ανάφη, τη Φολέγανδρο, τη Σίκινο, την Αμοργό, τον Άη Στράτη, τη Γαύδο. Μπορεί να υπάρξει πλοίο ασφαλείας το οποίο θα καλύπτει όλο το Αιγαίο; Εδώ η ακτοπλοΐα δεν καλύπτει όλο το Αιγαίο. Και δεν καλύπτει όλο το Αιγαίο η ακτοπλοΐα, γιατί η ακτοπλοΐα ουσιαστικά χρηματοδοτείται από το ελληνικό δημόσιο με 100 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, μείον 16 εκατομμύρια ευρώ που σας κόβει ο Τόμσεν.
Τι θα πει 100 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο; Για βάλτε τα αυτά να δούμε πόσα χρήματα δίνονται για την αστική συγκοινωνία στην Αθήνα, πόσα δίνονται για το μετρό στην Αττική, πόσα δίνονται για τα τρένα σε όλη την Ελλάδα. Δισεκατομμύρια. Δίνονται δύο, τρία, τέσσερα δισεκατομμύρια για κάθε κλάδο από αυτούς που σας ανέφερα και η ελληνική ακτοπλοΐα, προκειμένου να έχει το δικαίωμα όχι στην ακτοπλοΐα, στη συγκοινωνία, ο νησιώτης, καλυπτόταν με 100 εκατομμύρια το χρόνο επιδοτούμενα δρομολόγια, που ιδίως εξυπηρετούσαν το χειμώνα.
Και έρχεστε τώρα και δέχεστε να έρχεται αυτός ο τύπος από την τρόικα και να σας λέει «σας κόβουμε τα 16». Τι κόβουν; Κόβουν τη δυνατότητα επικοινωνίας με τα νησιά. Αυτό δεν πρέπει να το δεχτείτε.
Αντί, λοιπόν, να μιλάμε για μείωση των κονδυλίων για την ακτοπλοΐα, για τη συγκοινωνία των νησιών, πρέπει να προχωρήσουμε στο μεταφορικό ισοδύναμο, δηλαδή να υπάρχει μια αντίστοιχη αντιμετώπιση του νησιώτη με το χιλιόμετρο σε αντιστοιχία με το μίλι το ναυτικό. Δεν μπορεί αυτή τη στιγμή ο νησιώτης που μένει σήμερα στους Φούρνους ή μένει στην Κάλυμνο να πληρώνει τα διόδια του Μπόμπολα. Πληρώνει διόδια, πληρώνει την κατασκευή των δρόμων και αντίστοιχα δεν έχει να εισπράξει απολύτως τίποτε.
Τι λέμε λοιπόν; Ισοδύναμο. Όσο πληρώνεται για τη χερσαία μεταφορά ο πολίτης είτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση είτε από το κράτος, να πληρώνεται και ο νησιώτης. Με 100 εκατομμύρια δεν μπορεί να υπάρχει ούτε ακτοπλοΐα ούτε συγκοινωνία. Αυτή τη στιγμή γίνονται πασαλείμματα. Και αν υπάρχει αυτή τη στιγμή σύνδεση των νησιών, υπάρχει γιατί κάποτε, σε συνεργασία με το Λιμενικό Σώμα, σε συνεργασία με αξιωματικούς του Λιμενικού Σώματος καταφέραμε να φτιάξουμε ένα ισχυρό δίκτυο διανησιωτικότητος.
Όμως ούτε αυτό αρκεί. Ακτοπλοΐα σημαίνει ότι θα πρέπει το δικαίωμα της συγκοινωνίας και της επικοινωνίας του νησιώτη να το διασφαλίσουμε εδώ θεσμικά, να έχει ο νησιώτης τις ίδιες δυνατότητες επικοινωνίας με το διοικητικό του κέντρο όπως έχει ο κάτοικος της χερσαίας Ελλάδος. Ακτοπλοΐα σημαίνει ακόμα να επιδοτήσουμε το καύσιμο με ό,τι μέτρο μπορούμε, να δώσουμε κίνητρα για να μπορέσει η ακτοπλοΐα να υπάρχει και το χειμώνα. Τα νησιά δεν κλείνουν το χειμώνα, οικογένειες μένουν εκεί, παιδιά μένουν εκεί, θέλουν εκεί να παραμείνουν. Πώς θα παραμείνουν όταν δεν έχουν την ασφάλεια του να υπάρχει ένα καράβι που να πιάνει το λιμάνι τους;
Εάν θέλετε λοιπόν να μιλήσουμε ανοικτά για την ακτοπλοΐα, χρειάζεται να δημιουργηθεί άμεσα το μεταφορικό ισοδύναμο. Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ έχουν καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση, η οποία πράγματι θα δώσει λύση στην ακτοπλοΐα.
Εάν προχωρήσετε σε αυτό το νομοσχέδιο το οποίο ψηφίζουμε σήμερα και ιδίως στις διατάξεις που σας επιβάλουν για την ακτοπλοΐα, σας λέμε δημόσια και από το βήμα της Βουλής, ότι το χειμώνα δεν θα υπάρχουν καράβια. Ξεκάθαρα πράγματα. Δεν θα υπάρχει δυνατότητα επικοινωνίας το χειμώνα. Δεν θα βρίσκεται καράβι να πιάσει τα νησιά μας το χειμώνα. Θα ερημοποιηθούν τα καράβια. Και οι εφοπλιστές της ακτοπλοΐας, που δεν είχαν χρηματοδότηση –κι αυτό οφείλω να το πω- τι έκαναν; Κάθε Νοέμβριο –ρωτήστε τα στελέχη σας, τα ξέρουν καλύτερα από μένα- ερχόντουσαν οι παλιοί εφοπλιστές με τις μπουτονιέρες με τα λουλούδια και περίμεναν να μας πουν, κύριε Υπουργέ: «ξέρετε χάλασε το βαπόρι, έχουμε βλάβη». Κάθε Νοέμβρη, γινόταν η βλάβη, όταν δεν είχε δηλαδή μεταφορικό έργο, για να καταφέρουν την υποχρεωτική δεκάμηνη δρομολόγηση να την κάνουν εννεάμηνη, οκτάμηνη ή επτάμηνη. Κακά τα ψέματα. Δεν βγαίνει το βαπόρι της ακτοπλοΐας, όταν παίρνει δύο φορτηγά, για να πιάσει τον Εύδηλο της Ικαρίας με 1.000 ευρώ όταν έχει 35.000 ευρώ καύσιμα.
Θέλουμε να μιλήσουμε για τη συγκοινωνία; Χρειάζεται επιδότηση λοιπόν της ακτοπλοΐας, συγκοινωνία αντί για ακτοπλοΐα. Κι αυτό σημαίνει νησιωτική πολιτική, όπως επιβάλει το άρθρο 101 του Συντάγματος.
Εμείς σε αυτό το σημείο θα σας πούμε: Προχωρήστε αν θέλετε και σε πιο τολμηρές λύσεις. Δώστε τη δυνατότητα στην ακτοπλοΐα μέσα να υπάρχουν παράλληλες δραστηριότητες, ώστε να μπορούν τα πλοία αυτά να λειτουργούν –αν θέλετε- και ως τουριστικές μονάδες. Θέλετε να κλείσουν οι τραπεζαρίες, το καταλαβαίνω. Ένα βαπόρι της ακτοπλοΐας για να λειτουργήσει αυτήν τη στιγμή θέλει δέκα άτομα στα καζάνια, είκοσι πέντε άτομα να βρίσκονται στην κουζίνα και να μαγειρεύουν, ενώ το εστιατόριο είναι κλειστό. Και υπάρχει ένα self service και μία εταιρεία που φτιάχνει fast food.
Θέλετε να δώσετε δυνατότητες και να δουλεύει και το προσωπικό; Δώστε τη δυνατότητα να λειτουργούν σε καζίνα το χειμώνα. Αφήστε τη δυνατότητα να κάνουν πλόες και επέκταση δρομολογίων που θα εξυπηρετούν συγκεκριμένες μορφές τουρισμού, θρησκευτικό τουρισμό. Να μπορεί εκείνος που πάει στην Τήνο το χειμώνα να κάνει μία επέκταση δρομολογίου και να πάει και στην Πάτμο, να πάει στα προσκυνήματα.
Πρέπει να πάρουμε αποφάσεις πραγματικά που θα δώσουν τη δυνατότητα να επιβιώσουν τα βαπόρια. Η «νησιωτικότητα» έχει να κάνει ακόμα και με το χτίσιμο πλοίων. Ποιο χτίσιμο πλοίων; Ενώ έχουμε αυτήν τη στιγμή τα καλύτερα ναυπηγεία του κόσμου, έχουμε τους καλύτερους τεχνίτες, όλα έχουν καταρρεύσει: Ελευσίνα, Σκαραμαγκάς, Πέραμα, Σύρος, Νεώριο, δεν υπάρχει τίποτα. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα; Δεν υπάρχει τίποτα όχι γιατί είναι τα συνδικάτα τα οποία κλείνουν –μπορεί να έγιναν και λάθη στο παρελθόν- αλλά γιατί στήριξαν τη λειτουργία της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης πάνω σε κρατικές προμήθειες και ιδίως σε εξοπλιστικά προγράμματα.
Από την εποχή των «στραβών» υποβρυχίων του Τσοχατζόπουλου, εν συνεχεία του Παπαντωνίου, φτάσαμε τώρα στο Βενιζέλο και στον Σάφα. Ο Σάφα έκλεισε τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά. Δύο υποβρύχια του έδωσε η Επιτροπή Εξοπλισμών της Βουλής. Ψάχνετε να βρείτε γιατί έκλεισε το Νεώριο; Θα σας πω εγώ. Διότι ενώ πήγαν να φτιάξουν τις δύο δεξαμενές του πολεμικού ναυτικού -κι ενώ κέρδιζαν το διαγωνισμό στη Σύρο- μπήκαν εν συνεχεία «σφήνα» ο Σκαραμαγκάς και ο κ. Σάφα, που δεν έχει δικαίωμα να προχωρήσει στο να φτιάξει τέτοιου είδους ναυπηγήματα και παρενέβη το Συμβούλιο της Επικρατείας και «μπλόκαρε» το Νεώριο. Θα κλείσει το Νεώριο.
Θέλετε να πάρετε αποφάσεις; Χαμηλώστε τη φορολογία στο 8%, δημιουργήστε ελεύθερες ζώνες στο Πέραμα, στην Ελευσίνα και στο Νεώριο και αφήστε να δουλέψουν τα Ναυπηγεία μας.
Δώστε τη δυνατότητα να επιβιώσουν. Αντί να αγοράζει φρεγάτες η σημερινή κυβέρνηση από τη Γαλλία κατασκευασμένες σε γαλλικά ναυπηγεία, βάλτε την υποχρέωση να γίνονται στην Ελευσίνα για να προχωρήσει η ζώνη και να μην περάσει σε άλλα χέρια. Γιατί αυτό που φοβάμαι ότι πάει να γίνει αυτήν τη στιγμή είναι ότι πάμε να υποβαθμίσουμε όλη τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, προκειμένου να περάσει σε άλλα χέρια για να φτιάξουν τις εξέδρες απάντλησης φυσικού αερίου και πετρελαίου. Δώστε τις δυνατότητες να δημιουργηθούν ζώνες χαμηλής φορολογίας και αφήστε τους εργαζόμενους. Δώστε κίνητρα, ώστε τα βαπόρια τα οποία αυτήν τη στιγμή φτιάχνονται στην Τουρκία, την Κορέα και την Κίνα να έρθουν σε ελληνικά ναυπηγεία.
Τέλος, όσον αφορά το θέμα των δυνατοτήτων του, αν θέλετε, πράγματι, όπως είπατε με το άρθρο 19, να βάλετε στα γιότ ελληνικό πλήρωμα, θα σας πούμε εμείς μία λύση, αφού θέλετε λύσεις. Προχωρήστε στη δημιουργία παράλληλου νηολογίου για σκάφη αναψυχής. Κάντε παράλληλο νηολόγιο μόνο για σκάφη αναψυχής με συγκεκριμένες εργασιακές συνθήκες και βάλτε τα Ψαρά άμεσα που είναι και η εκλογική σας περιφέρεια, βάλτε την Ύδρα, βάλτε τρία, τέσσερα πέντε νησιά, να βγάλουν σημαία ελληνική με παράλληλο νηολόγιο και με ειδικές εργασιακές συνθήκες, ώστε πράγματι να βρουν δουλειά οι Έλληνες ναυτικοί.
Εδώ, με αυτήν την πολιτική που ακολουθείτε για τα σκάφη αναψυχής, το αποτέλεσμα είναι όσοι είναι από τη μεριά του Αιγαίου Πελάγους να πάνε στην Τουρκία, ξεχειμωνιάζουν όλα τα σκάφη στην Τουρκία και όλα τα σκάφη που ήταν στο Ιόνιο πάνε στην Ιταλία.
Λύσεις υπάρχουν, αλλά οι λύσεις δεν είναι ούτε οι λύσεις που δίνετε με τα λιμάνια. Μιλάτε τώρα για συμφωνίες με τα λιμάνια, κυρίως απέναντι από την Τουρκία. Ρωτήστε τον κ. Βογιατζή τι γίνεται στην Μυτιλήνη, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας είναι. Το καράβι το οποίο κάνει τη Μυτιλήνη με τα Παράλια της Μικράς Ασίας, όταν μένει το βράδυ στην Τουρκία, στα Παράλια της Μικράς Ασίας, πληρώνει 700 ευρώ λιμανιάτικα κι όταν μένει στη Μυτιλήνη πληρώνει 70. Ποια είναι η αμοιβαιότητα; Καμία αμοιβαιότητα δεν υπάρχει. Δείτε τα δρομολόγια, όπως υπάρχουν.
Αν θέλουν πράγματι να αναπτύξουμε τη διασυνοριακή σύνδεση, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με ίσα μέσα. Και η λύση δεν είναι να δοθούν οι μαρίνες στον Τούρκο επιχειρηματία. Η λύση είναι να δοθούν εκείνα τα κίνητρα, ώστε ένας ολόκληρος κλάδος, όπως αυτός του θαλάσσιου τουρισμού, να αναπτυχθεί στην Ελλάδα, με χαμηλή φορολογία, με κίνητρα στο να υπάρξουν δουλειές και όσον αφορά τους ναυτικούς αλλά και όσον αφορά την εξυπηρέτηση και συντήρηση των σκαφών αναψυχής.
Ευχαριστώ πολύ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου