Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑΝΝΗ ΔΗΜΑΡΑ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ «ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ, ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ»


Παρασκευή, 19 Ιουλίου 2013
 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ  ΒΟΥΛΕΥΤΗ Β’ ΑΘΗΝΩΝ ΓΙΑΝΝΗ ΔΗΜΑΡΑ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ «ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ, ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ»


«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεκινώντας να παρατηρήσω κι εγώ με τη σειρά μου όσα περιέχονται σε αυτό το νομοσχέδιο που αφορά τη δημόσια τηλεόραση. Επιτρέψτε μου πριν να αναφερθώ στην επίσκεψη του κ. Σόιμπλε πολύ γρήγορα και μία φράση.

Ο κ. Σόιμπλε σε μία  χθεσινή του συνέντευξη είπε ότι αναγνωρίζουμε την ηθική ευθύνη που έχει η Γερμανία απέναντι στον ελληνικό λαό και την Ελλάδα. Η ηθική βλάβη, όμως - αφού υπάρχει και ηθική ευθύνη - σύμφωνα με το δίκαιό μας προβλέπει και οικονομικές αποζημιώσεις. Το λέω αυτό διότι δεν το άκουσα ποτέ να διατυπώνεται, από χθες μέχρι σήμερα και από κανέναν.

Αφού ήδη έχει παραδεχθεί την ηθική ευθύνη, αυτομάτως δικαιούται η Ελλάδα ηθικής βλάβης, έτσι όπως τουλάχιστον  έχει διατυπωθεί και από τη μεριά  του και επομένως οικονομικής  αποζημίωσης.

Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο που αφορά τη δημόσια τηλεόραση.

Επιτρέψτε μου να μην  αναφερθώ ποτέ στον όρο ΝΕΡΙΤ. Αρνούμαι την ύπαρξη στον τίτλο της δημόσιας τηλεόρασης, που πληρώνει ο ελληνικός  λαός, της λέξης Ιντερνέτ. Όχι  διότι δεν προσφέρει υπηρεσίες  στον κόσμο, ενίοτε δε ελέγχεται και εγκαλείται για εγκληματικές πράξεις οι οποίες έχουν διαπιστωθεί παγκοσμίως, επειδή κάποιοι κάνουν χρήση του ιντερνέτ. Αυτό, όμως, δεν αφορά εμάς.


Τι είναι το Ιντερνέτ αλήθεια; Ποιος  το διοικεί; Τι ακριβώς συμβαίνει  με αυτήν την ιστορία; Σας διαβεβαιώνω ότι προσπάθησα μέσω δημόσιων υπηρεσιών να μάθω τι είναι το Ιντερνέτ. Ποιος το έχει στα χέρια του; Ποιος λειτουργεί αυτό το παγκόσμιο διαδίκτυο; Όλοι μου είπαν – δεν θέλω να πω ονόματα, αλλά αν αμφιβάλλετε θα αναφερθώ και σε αυτά- «Κανένας. Δεν ξέρουμε ποιοι είναι και τι είναι». Και μιλάμε για κορυφαίες υπηρεσίες του ελληνικού κράτους.

Προς επίρρωση αυτών πρέπει να σας  πω ότι υπάρχει και μία συνέντευξη η οποία φιλοξενήθηκε και στην εφημερίδα το «Βήμα». Όταν ρωτήθηκε κάποιος κορυφαίος καθηγητής «Τι είναι το Ιντερνέτ», απάντησε «Ένα διαδίκτυο στο οποίο μπορούν πολλοί πομποί να συνδεθούν, να μεταφέρουν πληροφορίες κλπ.». «Ποιος είναι εκείνος ο οποίος διακινεί όλη αυτήν την ιστορία;» Απάντηση: «Κανένας».

Έτσι ξαφνικά ο κανένας μπαίνει  και στον τίτλο της νέας δημόσιας τηλεόρασης στη χώρα μας. Ο κύριος τον οποίο ανέφερα είναι ο Καθηγητής πανεπιστημίου Πατρών, ο κ. Σπυράκης, και το δημοσίευμα φιλοξενήθηκε στο «Βήμα» την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου.

«Αρχικώς στόχος του ARPA -έτσι λεγόταν στην αρχή- ήταν η διασύνδεση των υπολογιστών δικτύων ώστε να υπάρχει δυνατότητα χρήσης υπολογιστών σε ευρύτερες περιοχές κλπ. Σκοπός των αμερικανών στρατιωτικών ήταν η κατασκευή ενός δικτύου το οποίο δεν θα κατέρρεε σε περίπτωση καταστροφής μερικών κόμβων του. Ποιος διοικεί; Κανένας. Το Ιντερνέτ απλώς διασυνδέει τα δίκτυα, οπότε στην πράξη υπεύθυνος για τη χρήση του Ιντερνέτ  είναι ο διαχειριστής κάθε επιμέρους δικτύου. Ποιος ανακάλυψε το Ιντερνέτ; Οι πρώτες απόπειρες για τη δημιουργία ενός διαδικτύου ξεκίνησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Η Ρωσία είχε ήδη στείλει στο διάστημα το δορυφόρο Σπούτνικ κάνοντας τους Αμερικανούς να φοβούνται όλο και περισσότερο για την ασφάλεια της χώρας τους» κοκ. Υπάρχουν αναλυτικές πληροφορίες πώς μετεξελίχθη και τι ακριβώς συμβαίνει.

 Ρώτησα κάποιους από τους  ανθρώπους οι οποίοι σήμερα  εννοείται ότι ασκούν ένα μέρος  της εκτελεστικής εξουσίας κι  έχουν σχέση με το Ιντερνέτ: «Τι νομίζετε; Είναι ένα εργαλείο  παρακολούθησης;» Μου λένε: «Τι  λέτε;» Λέω «Η γνώμη μου είναι πως είναι, έτσι το εκτιμώ». Το δεύτερο ερώτημα : «Είναι στα χέρια αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών;» Μου λένε «Τι λέτε;». Λέω «Έτσι νομίζω». Και μου λένε «Ε, έχετε δίκιο».

Όλη αυτή η ιστορία, λοιπόν, και  το γεγονός ότι επιμένει σήμερα η Κυβέρνηση με αυτό το νομοσχέδιο να περιλαμβάνει στον τίτλο της νέας τηλεόρασης τον όρο Ιντερνέτ, μου γεννά πολλές απορίες και φόβους για το τι πρόκειται να γίνει. Διότι δεν θα χρησιμοποιηθεί μόνο ως τίτλος επιβολής αλλά και ως εμπορικός λόγος, τρόπος και μέσο για να ικανοποιηθούν ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα - έτσι κρίνω- τα επόμενα χρόνια.

Δεν έχει λόγο να υπάρχει η λέξη Ιντερνέτ στον τίτλο της εθνικής  ραδιοτηλεόρασης. Το λέω αυτό, διότι  πείτε μου ποια άλλη ευρωπαϊκή  χώρα αναφέρει στον τίτλο της δημόσιας τηλεόρασης τη λέξη Ιντερνέτ; Καμία. Όπως, επίσης, καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει ρίξει μαύρο ποτέ στη δημόσια τηλεόραση και τα ραδιόφωνά της για να επιβάλει τη σιωπή.

Μιλήσαμε αναλυτικά κατά τη διάρκεια των επιτροπών και στην πρώτη  ανάγνωση της πρότασης νόμου και κατά τη δεύτερη και διατυπώσαμε τις ενστάσεις και το φόβο μας ότι αντί να βελτιωθεί όλη η ιστορία που έχει σχέση με τη λειτουργία της δημόσιας τηλεόρασης, την οποία πληρώνει - ξαναλέω - ο ελληνικός λαός υποχρεωτικά, αντίθετα έρχεται όλο αυτό το σκοτεινό νομοσχέδιο το οποίο μπερδεύει θέσεις, ιδιότητες, αρμοδιότητες κλπ.

Ομολογώ ότι δεν έχω καταλάβει  τι γίνεται.

Και όταν άκουσα τον εισηγητή του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Ντόλιο, να λέει για αντικειμενική πληροφόρηση, όσοι εξ ημών είναι εδώ δημοσιογράφοι, αλλά και οι άλλοι κύριοι και κυρίες, ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι αντικειμενική πληροφόρηση δεν υπάρχει. Εκείνο το οποίο οφείλει ο δημοσιογράφος να κάνει υπηρετώντας το λειτούργημά του, είναι να καταγράψει με ακρίβεια τα γεγονότα, να τα δημοσιοποιήσει και να τεθούν υπό την κρίση και τη βάσανο του λαού ή εκείνων οι οποίοι διαβάζουν ή ακούν ή βλέπουν. Αντικειμενική πληροφόρηση δεν υπάρχει. Όταν διαβάζω μέσα στο νομοσχέδιο ότι προσπαθούμε αντικειμενικά να προσεγγίσουμε κλπ, τόσο περισσότερο τρομάζω. Ξέρουν πάρα πολύ καλά διότι στην Κυβέρνηση σήμερα, όπως εκπροσωπείται, συμμετέχουν και δύο δημοσιογράφοι, οι οποίοι επίσης ξέρουν πάρα πολύ καλά διότι το έχουν ζήσει στο πετσί τους, πως αντικειμενική πληροφόρηση δεν υπήρξε, πως πιέσεις ασκήθηκαν και ασκούνται ακόμη και σήμερα και πως αυτό θα συμβεί είτε με ένα νομοσχέδιο σαν και αυτό, που δεν μπορώ να καταλάβω πολλές φορές τι λέει, είτε με οποιοδήποτε άλλο.

Αυτό δε το οποίο είναι  κατά τη γνώμη μου περισσότερο  ενοχλητικό, είναι ότι αναφέρεται σε μια επιτροπή συμβουλίου, που  διορίζει το διοικητικό συμβούλιο, που διορίζεται εν συνεχεία ο μεσάζων. «Εγνωσμένου κύρους πρόσωπα». Στη δημοσιογραφία μπορεί να μου πει κανείς ποια είναι τα «Εγνωσμένου κύρους πρόσωπα»; Ο καθένας από τη δική του πλευρά, καταφεύγοντας στον υποκειμενισμό και στη γνώση και στην πολιτική και ιδεολογική θεωρεί τον άνθρωπο ο οποίος είναι κοντά και ασκεί την πληροφόρηση ότι είναι εγνωσμένου κύρους.

Εν πάση περιπτώσει το θέμα είναι, θα μου επιτρέψετε να σας  πω, περισσότερο σοβαρό, καθώς σε ένα από τα άρθρα το οποίο με απασχόλησε και προσπάθησα να το μελετήσω, να το διευκρινίσω αφορά το εξής: Ερώτημα πρώτο, τα μέλη τα οποία θα επιλεγούν θα έχουν συμβούλους και γραμματείες;

Ερώτημα δεύτερο: Πώς  θα πληρώνονται, από ποιους και πόσο;

Το νομοσχέδιο λοιπόν αναφέρει το εξής: «Προσλαμβάνει προσωπικό  η δημόσια τηλεόραση με σύμβαση εργασίας αορίστου και ορισμένου χρόνου, με σύμβαση έμμισθης εντολής καθώς και με συμβάσεις έργου κ.λπ., τηρώντας τις αρχές της διαφάνειας, της αξιοκρατίας και της ισότητας». Με πείσατε. Λες και το προηγούμενο νομοσχέδιο δεν ανέφερε ακριβώς αυτά. Τα ανακαλύψαμε εμείς τώρα!

Ακούστε: «Για το βαθμολογικό  και μισθολογικό καθεστώς κ.λπ. εφαρμόζονται οι διατάξεις της περίπτωσης 12, της υποπαραγράφου γ1, της παραγράφου γ του πρώτου άρθρου του ν. 4093/2012». Καταλάβατε τίποτα; Μόνο για να δει κανείς τι ακριβώς λέει αυτό το πράγμα, θα πρέπει να απασχοληθεί για πολύ καιρό, για να το καταλάβει και να το προσεγγίσει.

Κατ’ εξαίρεση η δημόσια  τηλεόραση, στο άρθρο 15, ύστερα από  πρόταση του Προέδρου, του Διευθύνοντος Συμβούλου της εταιρείας, μπορεί να αναθέτει απευθείας την εκτέλεση ορισμένου χρόνου σε δημοσιογράφο, σε επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης, λογοτέχνες ή άλλους καλλιτέχνες, με την επιφύλαξη του Κοινοτικού Δικαίου. Ο χρόνος εκτέλεσης και οι ειδικότεροι όροι καθορίζονται πάντοτε με τη σύμβαση.

Πήγα, λοιπόν, να δω τι ακριβώς  λέει αυτό, καθώς αναφερόταν στο  άρθρο 12, όπου μιλάει για τον μεσολαβητή. Ο μεσολαβητής είναι αρμόδιος για την εξέταση και έκφραση  γνώμης επί καταγγελιών, παραπόνων  και αιτημάτων, απάντησης για όλες τις εκπομπές και τα προγράμματα της εταιρείας.

Ακούστε: Επί καταγγελιών, παραπόνων και αιτημάτων είναι  αρμόδιος για την εξέταση και  έκφραση γνώμης. Τον μεσολαβητή όμως τον επιλέγει το Εποπτικό Συμβούλιο  από κατάλογο τριών υποψηφίων  που καταρτίζει ο διευθύνων σύμβουλος, από δημοσιογράφους εγνωσμένου κύρους, μέλη της ΕΣΗΕΑ. Αναφέρεται στη θητεία του μεσολαβητή κ.λπ.

Η αποζημίωσή του καθορίζεται  με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του αρμόδιου Υπουργού για θέματα Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης σύμφωνα με τις εκάστοτε κείμενες διατάξεις. Πλήρης είναι η άγνοια τουλάχιστον, που γεννά ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνεται το νομοσχέδιο για το τι ακριβώς θέλουν να κάνουν και πώς θα τα κάνουν αυτά.

Ετέθη στην Επιτροπή πολλές φορές το ερώτημα γιατί δεν λειτουργεί σήμερα η τηλεόραση της ΕΡΤ, η απάντηση που ακούστηκε ήταν: «Γιατί δεν μπορούμε να μπούμε μέσα».

Σας πληροφορώ, λοιπόν, ότι  έχω πάει αρκετές φορές μέσα και  μίλησα με τους ανθρώπους που είναι  εκεί. Πρώτον, κανένας δεν με εμπόδισε να μπω μέσα. Δεύτερον, όπου υπάρχουν οι θησαυροί της ΕΡΤ, που είναι τεχνικοί…

ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Εσένα  δεν σε εμπόδισαν.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ: Καταλαβαίνω  και σέβομαι αυτήν την παρατήρηση και επιφύλαξη. Από εκεί και πέρα όμως μπορεί να μεθοδευτεί ένας τρόπος συνάντησης με τα παιδιά που είναι μέσα, να κουβεντιάσουμε και να δοθεί λύση, ώστε το νέο πρόγραμμα, όπως το ετοιμάζουν, να εκπέμψει από το Ραδιομέγαρο.

Τέλος, επειδή εκτιμώ ότι  μία από τις πληγές του δημοκρατικού πολιτεύματος σήμερα είναι η έλλειψη  θεσμικού πλαισίου για τις συχνότητες στη σύγχρονη εποχή με τις τεχνολογικές εξελίξεις, σύντομα θα γεννηθεί και η ανάγκη για ένα θεσμικό πλαίσιο που θα αφορά το διαδίκτυο. Είσαστε κι εσείς μάρτυρες και ενδεχομένως θύματα συκοφάντησης, ύβρεων, τις οποίες κάποιοι άγνωστοι, που δεν υπογράφουν, μπορούν να τις διαδώσουν μέσω του διαδικτύου, ώστε τα παιδιά, οι φίλοι και οι συγγενείς μας να διαβάζουν ξαφνικά ότι είμαστε απατεώνες ή ότι είμαστε ένοχοι για πολλές παραβατικές πράξεις.

Στην εποχή του ’89-’90 κατελήφθησαν οι συχνότητες πειρατικά. Μέχρι σήμερα δεν έχουν νομιμοποιηθεί – είναι φοβερό, είναι τόσα χρόνια - παρότι πολλοί Πρωθυπουργοί εδώ και πολλοί συνάδελφοι Βουλευτές αλλά και δημοσιογράφοι είχαν επισημάνει πολλές φορές την αδυναμία αυτή, έλεγαν ότι θα έπρεπε να μπει τάξη στις συχνότητες, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει μπει. Πριν ακόμα η ελληνική πολιτεία και το πολιτικό σύστημα βάλει τάξη στις συχνότητες, έρχεται με ένα νομοσχέδιο να επιχειρήσει έναν ασφυκτικό εναγκαλισμό της δημόσιας τηλεόρασης, που θα την οδηγήσει, κατά τη γνώμη μου, σύντομα στον πνιγμό της».


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου