ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΡΟΝΟΙΑΚΩΝ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Παρασκευή, 24 Αυγούστου 2012 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ Β' ΑΘΗΝΩΝ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΡΟΝΟΙΑΚΩΝ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ 

Θέμα: Περικοπή προνοιακών επιδομάτων των Ατόμων με Αναπηρία 

Ο βαθμός προστασίας των ατόμων με αναπηρία δείχνει και το βαθμό πολιτισμού μιας κοινωνίας. Δυστυχώς η πολιτική των Μνημονίων μας κατατάσσει στις πλέον απολίτιστες χώρες, αφού κυρίως τα δύο τελευταία χρόνια τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και οι οικογένειές τους βιώνουν σε πολύ μεγαλύτερη ένταση τη φτώχεια, την ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό και την απαξίωση της ίδιας τους της ζωής. 

Η συζήτηση για περαιτέρω περικοπές σε προνοιακά επιδόματα στα άτομα με αναπηρίες έχει προκαλέσει τεράστια ανησυχία και οργή, αφού αν πραγματοποιηθούν όσα ακούγονται, θα είναι ουσιαστικά αδύνατο να μιλάμε για στοιχειώδη αξιοπρεπή διαβίωση των ατόμων αυτών, αλλά για πλήρη αποκοπή τους από τον κοινωνικό ιστό. 

Τα προνοιακά επιδόματα των ατόμων με αναπηρία δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση εισόδημα, αλλά ελάχιστη προσπάθεια ισοσκελισμού του επί πλέον κόστους ζωής που η κινητική αναπηρία επιφέρει. Για παράδειγμα, το μηνιαίο κόστος ενός συνοδού για έναν χρήστη αμαξιδίου μπορεί να φθάνει ή και να ξεπερνά τα 1500€ και το εξωιδρυματικό επίδομα είναι σήμερα 660€. Αν στα κόστη αυτά συμπεριλάβουμε και τα κόστη για βοηθήματα, μετακίνηση, κλπ. αντιλαμβάνεται εύκολα και ο πιο καλόπιστος κριτής ότι το κόστος ζωής της αναπηρίας προσεγγίζει το τριπλάσιο του μέσου όρου του κόστους ζωής του πολίτη χωρίς αναπηρία.

Επειδή και ο πιο σκληρός και παράλογος νους αντιλαμβάνεται, όπως και οι ίδιοι οι εταίροι μας με πολλαπλές δηλώσεις τους, ότι η περικοπή κοινωνικών επιδομάτων από τους πιο φτωχούς πολίτες και από τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες όπως είναι τα άτομα με αναπηρίες δεν οδηγούν στον εξορθολογισμό των δαπανών, 

Επειδή η εξάλειψη του κράτους κοινωνικής πρόνοιας και η πολιτική περικοπής προνοιακών επιδομάτων, φοροαπαλλαγών, μειώσεων σε συντάξεις και μισθούς ή η υποβάθμιση οποιασδήποτε υπηρεσίας (στην υγεία, την παιδεία, τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας ή κλειστής περίθαλψης κλπ.) δεν μπορεί να αποτελεί αντισταθμιστικό μέτρο για την τήρηση των συμφωνηθέντων με τους δανειστές της χώρας, 

Ερωτάσθε κ.κ. Υπουργοί, 

Ποια είναι τα ισοδύναμα μέτρα τα οποία εξετάζετε προκειμένου να μην προχωρήσετε στην απάνθρωπη περικοπή προνοιακών επιδομάτων σε άτομα με αναπηρία;