ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΑΡΙΝΑΣ ΧΡΥΣΟΒΕΛΩΝΗ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2013

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ  ΤΗΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΜΕΑΡΧΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΧΡΥΣΟΒΕΛΩΝΗ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Σήμερα το πρωί η αναπλ. Γραμματέας της Κ.Ο των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, Τομεάρχης Δημόσιας Διοίκησης και Βουλευτής Μαγνησίας Μαρίνα Χρυσοβελώνη τοποθετήθηκε ως ειδική αγορήτρια του Κινήματος στη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης της Βουλής επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών «Κύρωση της από 31-12-2012 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Ρυθμίσεις κατεπειγόντων θεμάτων αρμοδιότητας των Υπουργείων Εσωτερικών, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης και του Υπουργού Επικρατείας» και άλλες διατάξεις».

Ακολουθούν σημεία της τοποθέτησης της Μαρίνας Χρυσοβελώνη:

«Ξεκινώ με την δήλωση εκ μέρους των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ πως για λόγους αρχής καταψηφίζουμε αυτό το νομοσχέδιο καθώς ουσιαστικά δεν είναι παρά μια κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Έχουμε εξηγήσει πλέον πολλές φορές-όσες και οι πολυάριθμες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που μας έχει παρουσιάσει η Συγκυβέρνηση-ότι η διαδικασία κύρωσης τέτοιων προκάτ νομοθετημάτων δεν τιμά τη Βουλή. Η πρακτική αυτή αποτελεί ευθεία παραβίαση του Συντάγματος και συνιστά νόθευση της διαδικασίας καλής νομοθέτησης. Για να μην μακρηγορώ λοιπόν, οφείλω να ξεκαθαρίσω εκ των πρότερων την αρνητική θέση μας επί της αρχής.

Υπάρχουν τώρα συγκεκριμένες  διατάξεις που έχουν έναν ιδιάζοντα  χαρακτήρα και θέλουν ιδιαίτερη  προσοχή. Μια τέτοια περίπτωση είναι  το άρθρο 21 όπου δήθεν συμπληρώνονται οι «ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ». Δεν πρόκειται στην πραγματικότητα για συμπλήρωση αλλά για επανασχεδιασμό των αρμοδιοτήτων του κ. Μπαλτάκου εξαιτίας της εμφάνισης ενός νέου Γενικού Γραμματέα-υπεύθυνου για τον κυβερνητικό συντονισμό-δηλαδή του κ. Βαρτζόπουλου. Καθώς εκ των πραγμάτων αυτός έχει αναλάβει ουσιαστικά τα καθήκοντα που είχε ο κ. Μπαλτάκος, πρέπει τώρα να εφευρεθούν καινούργια καθήκοντα για τον Γενικό Γραμματέα της Κυβέρνησης.

Ο στόχος της Συγκυβέρνησης απλούστατα είναι οι διάφοροι γενικοί που  έχει διορίσει ο Πρωθυπουργός να έχουν  διαφορετικούς ρόλους έτσι ώστε να δικαιολογείται και η διατήρηση 3 Γραμματειών δίπλα στον κ. Σαμαρά. Της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού, Συντονισμού και Κυβέρνησης. Δηλαδή των επικεφαλής τους και των εκατοντάδων υπάλληλων των οποίων προΐστανται οι διάφοροι γενικοί γραμματείς.

Εχουμε λοιπόν εδώ την ανάθεση  κάποιων κατασκευασμένων αρμοδιοτήτων στον κ. Μπαλτάκο προκειμένου να δικαιολογηθούν τα παραπάνω. Το πρόβλημα είναι πως  τα νέα του καθήκοντα είναι  περίεργα καθώς του προσδίδουν έναν παράξενο υβριδικό ρόλο μεταξύ υπουργού και βουλευτή. Τον μετατρέπουν σε επόπτη των υπουργών και λογοκριτή της Βουλής. Καμία διάταξη νόμου δεν προχωρά αν δεν την έχει εγκρίνει ο εκάστοτε Γραμματέας της Κυβέρνησης, ό,τι και να λένε οι υπουργοί ή οι βουλευτές!! Μιλάμε για έναν διορισμένο μετακλητό υπάλληλο που εποπτεύει την νομοθετική πρωτοβουλία των υπουργών σε κάθε τους βήμα και εγκρίνει ή απορρίπτει τα σχέδια τους για τους δικούς του λόγους.

Πρόκειται για ένα κατασκεύασμα που δεν έχει καμία σχέση με τις προβλέψεις του Συντάγματος για το πως ασκείται η κυβερνητική εξουσία και σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με το πολίτευμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Πρέπει όμως να αναρωτηθούμε αν η παρεμβολή του Γενικού Γραμματέα της Κυβέρνησης στην θέση του επόπτη-λογοκριτή έγινε μόνο για να αποκτήσει κάποιο ρόλο-έστω και εκτός συνταγματικής τάξης-ένας φίλος του Πρωθυπουργού. Η μήπως τελικά αυτή η μεθόδευση συνιστά μιαν ηθελημένη, σκόπιμη και μόνιμη νόθευση της νομοθετικής διαδικασίας προκειμένου να την καταστήσει ακόμη πιο προβλέψιμη και ελέγξιμη.

Η 2^η αυτή σκέψη αποκτά άλλη σημασία αν συνδυαστεί με το γεγονός πως η χώρα μας ζει σε ένα καθεστώς Μνημονίου όπου όλες οι πρωτοβουλίες πρέπει να είναι αυστηρά ευθυγραμμισμένες με τις επιθυμίες της Τρόικα.

Θέλω να κάνω μερικές  ειδικότερες παρατηρήσεις για τις  διατάξεις που είναι εκτός  της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Ξεκινώ με το Άρθρο 3 για την «Επιλογή προϊσταμένων οργανικών μονάδων Ο.Τ.Α». Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στους Δήμους, είναι γενικότερο και οφείλεται στις μεταβατικές διατάξεις που έγιναν εδώ και 3 χρόνια πάγιες διατάξεις για την στελέχωση θέσεων ευθύνης στο Δημόσιο.

Ψηφίστηκε το 2010 ένας νόμος  για αυτήν την δουλειά ο 3839, γνωστός και ως νόμος Ραγκούση. Καλός ή κακός-δεν θα μπούμε τώρα στην διαδικασία να το συζητήσουμε-ο νόμος αυτός θέσπισε συγκεκριμένα κριτήρια επιλογής για τις θέσεις διοίκησης κάθε επιπέδου, με στόχο να μειώσει την αυθαιρεσία της πολιτικής ηγεσίας στις επιλογές των προϊσταμένων. Εδώ λοιπόν και 3 χρόνια ο νόμος αυτός ουσιαστικά δεν εφαρμόζεται. Έχει εκφυλιστεί σε ένα υποσύνολο μεταβατικών διατάξεων που λόγω της μη εφαρμογής των νέων διαδικασιών έχει παγιωθεί στην πράξη ως η συνέχεια του καθεστώτος αυθαιρεσίας που κληρονομήσαμε από το κακό κυβερνητικό παρελθόν των μονοκομματικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Σήμερα η μόνη διαφορά είναι πως οι θέσεις μοιράζονται τρικομματικά. Κατά τα άλλα το κακό παρελθόν του συστήματος εξουσίας είναι απολύτως παρόν, απλώς με μια διαφορετική πολιτική επικάλυψη.

Για το άρθρο 7, έχουμε εκφράσει πολλές φορές τους προβληματισμούς μας σε σχέση με τον τρόπο λειτουργίας του Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ. Πήρατε μόνοι σας αυτή την δέσμευση έναντι της Τρόικα στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής.

Όμως η δημιουργία του «Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ» έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις συνταγματικές διατάξεις για την διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ. Το υπουργείο Εσωτερικών δημιούργησε το Παρατηρητήριο έχοντας ως προφανή στόχο την επιτροπεία των δήμων και την εξυπηρέτηση επικοινωνιακών και άλλων σκοπιμοτήτων, όχι την παροχή βοήθειας και επίλυση των προβλημάτων των Δήμων. Για αυτούς τους λόγους το καταψηφίζουμε.

Θα κλείσω με μια αναφορά  στην διάταξη της παραγράφου 1 του  άρθρου 11 που σχετίζεται με την περίφημη ηλεκτρονική ταυτότητα για τους μετανάστες. Έχουν περάσει σχεδόν 2 χρόνια από την ψήφιση του νόμου 4018/2011 και ελάχιστα έχουν γίνει. Ο νόμος αυτός παραμένει ακόμη στα χαρτιά. Ψάχνουμε για παράδειγμα μόλις τώρα να βρούμε την διαδικασία εκτύπωσης των εν λόγω αδειών διαμονής για να τις δώσουμε στους υπηκόους τρίτων χωρών!

Σίγουρα αν είχε εφαρμοστεί, το μέτρο αυτό θα βοηθούσε στον περιορισμό της κυκλοφορίας παραποιημένων / πλαστών αδειών διαμονής. Η κάρτα  αυτή υποτίθεται πως θα αντικαθιστούσε την μέχρι πρότινος εκδιδόμενη βινιέτα προκειμένου να αποθηκεύονται σε ψηφιακή μορφή βιομετρικά στοιχεία του μετανάστη.

Σήμερα όλα αυτά είναι  ακόμα επιστημονική φαντασία! Έτσι διαιωνίζεται το φαινόμενο της βιομηχανικής παραγωγής ψεύτικων εγγράφων από μαφιόζικα κυκλώματα που δρουν στη χώρα μας. Έχουμε επίσης φαινόμενα μαζικών κλοπών διάφορων τέτοιων επίσημων εντύπων και εγγράφων ταυτότητας, ακόμη και διαβατηρίων, από τις Διευθύνσεις Αλλοδαπών-Μετανάστευσης και δυστυχώς κι από άλλες δημόσιες υπηρεσίες.

Μόνο κατά την 5ετία 2007-2011 εκλάπησαν από φορείς του Δημοσίου πάνω από 86000 (!) νομιμοποιητικά έγγραφα λαθρομεταναστών! Πρόκειται για κάθε είδους άδειες διαμονής, άδειες οδήγησης, ταυτότητες, ακόμα και διαβατήρια.

Το φαινόμενο των κλοπών τέτοιων νομιμοποιητικών εγγράφων από δημόσιες υπηρεσίες έχει λάβει ενδημικές διαστάσεις στην χώρα μας. Για αυτό τον λόγο μάλλον τα παραπάνω συμβάντα δηλώνονται από τις ίδιες τις δημόσιες υπηρεσίες ως «απώλειες» και όχι ως κλοπές! Είναι όμως δυνατόν να χάνονται μαζικά τόσο μεγάλοι αριθμοί πιστοποιητικών και βεβαιώσεων ή να παράπεσαν τυχαία στα αρχεία τους;

Σε κάθε περίπτωση, οι παθογένειες  αυτές θα εκλείψουν μόνο όταν ξεκινήσει  επιτέλους η χρήση της ηλεκτρονικής κάρτας από τους μετανάστες. Μέχρι  τότε το μόνο που θα μπορούμε να κάνουμε είναι απλά να συζητούμε για αυτά τα φαινόμενα στη Βουλή».